Powrót do korzeni. FULL THRUST!!!

Witam.

Po wielu latach, kolejny raz, z wielką przyjemnością rozegraliśmy z Łukaszem partie Full Thrust. Biorąc pod uwagę długą przerwę nie chcieliśmy przesadzać i ustaliliśmy pułap 1500 pkt. Dodatkowo, użyliśmy malej modyfikacji zasad, zaproponowanej przez Łukasza. Dokładnie rzecz ujmując, każda jednostka pancerza na okręcie daje nam kolejne dwa, które należy rozdysponować na druga burtę, dziob lub rufę. Działa laserowe również poddaliśmy modyfikacji i ograniczyliśmy ich zakres ostrzału, zmieniając go głownie na burty.  Osobiście uważam, że to świetny pomysł, ponieważ dodaje ten, jak że ważny aspekt ostrzału konkretnych burt co zwiększa możliwości taktyczne.

Natarcie Rodes'a!

Witam.
Tym razem AAR w formie, krótkiego opowiadania opisującego jeden epizod z ostatniej bitwy BW: Lee.
Bitwa na 2500$, po stronie Północy - Maciek, południe ja i kolega Daniel. Bitwa odbyła się kilka tygodni temu ale oczywiście nie miałem czasu na relację wcześniej. Najgorsze jest to, że dziś opisuję tą bitwę a jestem już po kolejnej na 3000$!
Opowiadanie opisuje natarcie jednej z moich brygady piechoty, natarcie, które nosiło wszelkie znamiona samobójczego.

Dywizja rośnie w siłę.

Witam.

Kolejna brygada zrobiona.
Tym razem starałem się pomalować ich bardziej w szare kolory z paroma wyjątkami.

 W dwóch brygadach jest 56 figurek! Biorąc pod uwagę że w poprzedniej bitwie miałem 13 brygad piechoty...364 figurek! Przy tej skali, zwrot "God's scale" nabiera sensu, I like it! :)

Milicja stanowa z Alabamy.

Witam.

Jak obiecałem wrzucam zdjęcia figsów z Baccus'a.
Pomalowani są nie w standardowy szary kolor, wychodzę z założenia że armia Konfederatów to jednak armia typowych ochotników, dodatkowo Południe nie miało stałe zunifikowanej armii stą dość różnoraki strój wśród żołnierzy dumnego Dixie Land.

Po pomalowaniu, wszyscy "umyci" wash'em GW Sepia, na początku kwestionowałem swój wybór ale teraz mi się podoba - daje im taki brudny ziemisty odcień.

Bitwa pod Church Hill.

Witam.

Kolejny raport z Bogowie Wojny: Lee.
Tym razem, spotkałem się z Maciejem, który jest współtwórcą systemu, spotkanie odbyło się w Wrocławskim klubie HEX.

Postanowiłem dziś zmienić formę raportu, może to błąd, na bardziej fabularną. Jeśli ktoś śledzi tego bloga, to wie, że mam ciągoty do pisania choć warsztat marny...ale kto zabroni? :)
Zapraszam do lektury, pod raportem zdjęcia a za kilka dni postaram się wrzucić zdjęcia moich pierwszych dumnych chłopców Południa bo dotarły do mnie figurki z Baccus'a.

Bitwę umówiliśmy na 1500$
Siły Południa:
Wódz naczelny: Robert E. Lee
Gen. Dywizji: Daniel H. Hill
    1st Inf. Brigade(vet)
    2nd Inf. Brigade
    3rd Inf. Brigade
    4th Inf. Brigade(Militia)
Gen. Dywizji: Raleigh E. Colston
    1st Inf. Brigade
    2nd Inf. Brigade(Militia)
    3rd Inf. Brigade(Militia)
    4th Inf. Brigade(Militia)
    5th Inf. Brigade(Militia)
Gen. Dywizji: William N. Pendelton
    1st Stonewall Inf. Brigade(vet)(1500-2000 ludzi)
    2nd Inf. Brigade
    3rd Inf. Brigade
    4th Inf. Brigade
    Artillery bat.(2xMed)


Siły Unii:
Wódz naczelny: Winfield S. Hancock
Gen Dywizji: Abner Doubleday
    1st Inf. Brigade
    2nd Inf. Brigade
    3rd Inf. Brigade
Gen. Dywizji: John Gibbon
    1st Inf. Brigade
    2nd Inf. Brigade
Gen. Dywizji: Henry J. Hunt
    1st Inf. Brigade
    Artillery bat(vet)
    Artillery bat.



Namiot generalski, oświetlony licznymi ogniskami obozowiska, wyglądał okazale pomimo burego koloru płótna z którego był zrobiony. Jednak z powodu zmroku nie było już tego widać i do samego wschodu słońca można było właśnie określić go mianem okazałego.
W środku, przy niewielkim stole z mapami, siedział starszy siwy mężczyzna a obok stołu stało dwóch kolejnych, młodszych. Wszyscy ubrani byli w szare mundury z odznaczeniami, które nawet w oczach laika mogły wskazywać na wyższą rangę.
- Sir, jeśli On jest takim miłośnikiem artylerii to niech nią dowodzi! Należy go odsunąć od dowództwa dywizją piechoty, z całym szacunkiem, sir.
- Proszę zachować takie uwagi dla siebie, to nie czas i miejsce do osobistych wycieczek. Jeżeli pan generał ma jakieś uwagi, będzie mógł pan je skonfrontować z samym zainteresowanym. - zareagował siedzący siwy mężczyzna.
- Proszę wybaczyć panie generale ale jestem zbyt wzburzony tym co się stało, generał Colston podziela moje zdanie.
- Jak najbardziej sir, można było uniknąć dziś wielu strat.
- Panowie...- zaczął siwowłosy oficer ale w tym momencie do namiotu wszedł młody porucznik.
- Sir, przybył generał Pendelton. - zameldował sprawnie adiutant.
- Proszę go zaprosić do środka. - odpowiedział oficer poprawiając swoją pozycję na krześle.
Dwóch obecnych generałów z widocznym gniewem na twarzach spojrzalo na siebie tak jakby zaraz mieli zaatakować pozycję armii kolonialnej pod Bunker Hill.
Do namiotu, zamaszystym krokiem wszedł mężczyzna w średnim wieku, również w szarym mundurze, insygnia na nim nie różniły się wiele od oznaczeń innych osób w namiocie. Nowo przybyły, widocznie uradowany i w dobrym humorze, od razu zwrócił się do siedzącej postaci.
- Witam panie generale!
Siedzący generał odwzajemnił pozdrowienie ale z mniej uradowana miną.
- Koledzy!- tym razem zwrócił się do dwóch pozostałych dowódców w namiocie - Cóż za wspaniałe zwycięstwo odnieśliśmy dzisiaj, Bóg był z nami! Widzieliście jak uciekali przed moimi działami?
- Generale Pendelton, proszę o zachowanie choć odrobiny pokory - skomentował zachowanie, najstarszy z uczestników spotkania.
- Przepraszam sir - zareagował lekko zmieszany - przepraszam również za to małe spóźnienie ale udałem się w pościg za rozbitym wrogiem.
- Z jakim skutkiem? - dopytał siwowłosy.
- Niestety z niewielkim, zapadł zmrok i nie zdołalismy poważnie zagrozić uciekającym jankesom, przerwałem pościg ze względu na bezpieczeństwo ludzi aby przez pomyłkę nie strzelali do siebie.
Generał Hill i Colston wymownie spojrzeli na Pendwltona.
Siwowłosy mężczyzna wstał z krzesła i zrobił dwa kroki w stronę nowo przybyłego generała, był niższy od niego ale emanowała od niego aura dostojeństwa, spokoju i mądrości. Był on wzorem żołnierza Południa. Pandelton wyraźnie wycofał się.
- Generale, generał Hill i generał Colston zwrócili mi uwagę na Pana dość nieortodoksyjny manewr w trakcie bitwy. Muszę przyznać że sam zastanawiam się nad pańską interpretacją mojego rozkazu.
- Sir? - po dobrym humorze nie było już śladu a jego miejsce zajęło zmieszanie.
- Generale, wydałem rozkaz wsparcia generała Hill'a na prawym skrzydle, Pan z kolei przeszedł na prawe skrzydło i nie związał pan walką żadnych oddziałów federalnych.
- Generale Lee, dostałem taki rozkaz, zgadza się ale w momencie gdy dotarłem na pozycję generała Hill'a, ten już miał sytuację pod kontrolą...przynajmniej tak to wyglądało - bronił się Pendelton, próbując odwrócić uwagę głównodowodzącego od siebie.
- Gibbon miał dobre pozycję w tym lesie, ale gdyby generał Pendelton mi pomogł,  pozbylibyśmy się oddziałów Unii o wiele szybciej. - wtrącił Hill, na swoje usprawiedliwienie.
Generał Lee spojrzał na Hill'a, który od razu zamilkł i skinął głową w geście przeprosin. Wzrok wodza konfederatów wrócił na postać Pendeltona.
- I z powodu tej oceny sytuacji, postanowił pan poprowadzić swoją dywizję dalej na prawo? - zapytał zdiwiony Lee.
- Sir, otrzymałem swój rozkaz od pana, ale będąc tam na miejscu postanowiłem zaskoczyć wroga i postanowiłem pomaszerować na jego tyły. Za to generał Hill miał faktyczne problemy z wykonaniem swoich rozkazów, z tego co słyszałem, oczywiście. – kolejny raz Pendelton spróbował uciec spod noża krytyki.
Hill spoglądał otępiałym wzrokiem to na swojego oskarżyciela to na wodza naczelnego i ze sporym zakłopotaniem odparł zarzut.
- Generale, z całym szacunkiem, ale z tego co zostało ustalone kurier niosący rozkaz dla mojej dywizji został znaleziony, ze skręconym karkiem, pół mili od moich pozycji. Biedak pewnie spadł z konia. Potem przyznaję nastąpiło pewne nieporozumienie z kolejnym rozkazem, jeden z moich sztabowców usilnie twierdził że to rozkaz dla dywizji generała Pendeltona który miał niezwłocznie atakować!
- Tak, zgadza się, porucznik O'Hara spadł z konia choć nie wiem jak mógł tego dokonać, był świetnym jeźdźcem. Pan za to nie przejął inicjatywy, stojąc w tym polu nic pan nie wskurał a dodatkowo był pan ostrzeliwany przez baterie Hunta - ripostował Lee.
- Biorąc pod uwagę rozbicie brygad Gibbona i ich zaciekłą obronę, musiałem skonsolidować swoją dywizję. - odparł Hill.
Wódz naczelny wrócł do dyskusji z Pendeltonem.
- Czyli chciał pan pójść do ataku ramię w ramię z dywizją generała Hill'a?
- Nie do końca, pozycja była kusząca, gęsty las osłaniał nas przed ogniem artylerii ale doszedłem do wniosku, że może tam być za ciasno dla naszych brygad więc postanowiłem zaskoczyć jankesów i pomaszerowałem na około lasu aby zająć pozycję wyjściową do ostatecznego natarcia. Przyznam że miałem nadzieję na to że Daniel...generał Hill - poprawił się - zwiąże do tej pory kościelne wzgórze walką - wydeklamował, ewidentnie dymny ze swojej tyrady Pendelton.
- Sir, ten las był za gęsty aby nim przepuścić atak, utknęliśmy bo musieliśmy pokonywać go ścieżkami wydeptanymi przez zwierzynę! - zaapelował Hill.
- Zgadza się, sam widziałem ten las z bliska po bitwie - dorzucił Colston.
- Zatem zajął pan pozycję do ataku i z tego co jest mi wiadomo nie zaatakował pan od razu? - zapytał Lee, spoglądając w oczy Pendeltona.
Wyraźnie zniesmaczony generał, dławiąc się własną śliną, postarał się o odpowiedź.
- Czekaliśmy...na Hill'a...Generała Hill'a.
- Z raportów wynika że wzgórze zostało zdobyte przez generała Hill'a, który pomimo opóźnieni - wymowne spojrzenie Lee dało do zrozumienia brak aprobaty dla opóźnieni w wykonywaniu rozkazów - i tak uprzedził pańską dywizję i zdobył Church Hill samemu.
- Z całym szacunkiem ale moi chłopcy zostali ostrzelani z kartaczy! Te bydlaki z Północy specjalnie celowali w moich weteranów! - protestował Pendelton - Proszę również zauważyć, że po zajęciu wzgórza poprowadziłem morderczy ogień w plecy jankesów i rozbiłem całą brygadę.
- Tak, zgadza się ale do tego momentu straciłem cztery z pięciu brygad! Gdyby nie pańska niekompetencja można było oszczędzić życie wielu moich chłopców! - krzyknął, do tej pory spokojny Colston.
- Generale Colston, proszę wybaczyć ale pańska dywizja to głównie milicja stanowa! Wolałby pan aby armia straciła moich zaprawionych w boju żołnierzy? - ripostował oburzony Pendelton.
- My wykrwawialiśmy nasze dywizje a pan wybrał się na "spacer"! - Colston nie odpuszczał.
- Spacer?! Domagam się przeprosin i wyzywam pana...
- Dość! - wtrącił Lee - Odnieśliśmy dziś zwycięstwo, pomimo strat których można było uniknąć. Mam nadzieję że pańska dywizja przetrwa tą próbę - zwracając się ku Colston'owi - Zrobimy wszystko aby pańscy ludzie dostali odpowiednią opiekę i zaopatrzenie. Która brygada ocalała i walczyła do końca?
Generał Colston, dumnie wyprostował się i z pełną powagą wyrecytował.
- Sir, to milicja stanowa, 12-ty z Alabamy, dowodzi nimi generał Nathan Bedford Forrest.
- Proszę złożyć na jego ręce moje gratulację i wyrazy uznania - poprosił Lee.
Generał dywizji rozpromieniał na myśl o tym że jego dywizja została doceniona pomimo wielkich strat. Hill, widząc to, klepnął po plecach Colston'a w geście gratulacji.
- Panowie bitwa zakończyła się dla nas pomyślnie dzięki łasce Boga, nie obrażajmy Go jakimiś kłótniami aby Go nie urazić. Popełnione przez nas błędy nie mogą się powtórzyć, bo było by to świadectwo przeciwko naszemu Panu! Proszę złożyć resztę raportów i udać się do swoich dywizji, musimy szykować się do kolejnej bitwy, dziękuję panowie.

Sytuacja na koniec drugiej tury, na prawo - atak Hill'a, lewa flanka - Colston

Milicja stanowa Colstona

Hill przedziera się przez las, daleko na prawo marker Pendelton'a

Colston topnieje ale jankesi też

Atak na Church Hill

Pendelton i jego armaty...

I'm getting ready, are you?

Witam.

Obawiam się ze wpadłem...znowu. Często tak mam, że jak coś mi się spodoba to na całego.
W poprzednim poście pisałem ze wojna secesyjna to konflikt, który zawsze mnie pociągał i rozbudzał wielkie emocje.

Teraz, przy okazji nowej odsłony "Bogów wojny", kolejny raz wpadłem na tory mojego obłędu...

Nie mam figurek a już knuję i kombinuję...

Stonewall dla Stonewall Brigade! :) 

Poniżej, drewniany płot. Ta dziwna konstrukcja przewija się bardzo często na zdjęciach, obrazach i filmach. Nie mogłem tego pominąć. Szerokość 12 cm w sam raz na dwie brygady.

Oczywiście w planach kolejne pomysły. 

Pozdrawiam.

"I wish I was in Dixie..."

Witam.

Dziś na warsztacie, cudowne lata sześćdziesiąte XIX wieku. Wojna secesyjna a dokładnie system  Bogowie Wojny: Robert E. Lee. System desygnowany dla skali 6mm.

Gra jest dopiero w fazie beta testów ale mi udało się do nich dostać więc stwierdziłem że podzielę się z wami wczesną opinią.

Jak łatwo się domyślić potyczki odbywają się pomiędzy wojskami Unii a siłami Konfederatów. Osobiście mam zamiar reprezentować dzielnych chłopców ze stanu Virginia podśpiewujących sobie Dixie song.

Do rzeczy, rozegrałem dwie bitwy z moim starym kompanem Siwusem, jedną po stronie Konfederatów i jedną po stronie Unii. Z powodu nie ogarnięcia wszystkich zasad musieliśmy pominąć kilka ciekawych rozwiązań systemu jakim na pewno są markery dywizji. Mianowicie, na początku gry, gracze nie wystawiają swojej armii tylko markery przypisane do konkretnej dywizji(w sekrecie) więc przeciwnik nie wie z czym ma do czynienia, możliwe są też "puste" markery - nie przypisane do żadnej dywizji, zwiad/dywersja.  Tak jak pisałem odpuściliśmy to i kilka innych rzeczy, chcieliśmy na początek przerobić samą mechanikę bitwy itd.

Pierwsza bitwa zakończyła się szybkim zwycięstwem południowców, rozegraliśmy bitwę na 1000$(limit punktowy) za które kupiliśmy po jednym korpusie z dwiema dywizjami. Tu trafił się błąd, pomimo jednego korpusu graliśmy z wodzem naczelny, ten błąd przeniósł się niestety również na kolejną bitwę...

Druga bitwa na 1400$.
Na początku wylosowaliśmy wodzów naczelnych, południe nie ma wyboru(na razie) i zawsze będzie miało Roberta E. Lee. Północ(moja armia) wylosowała gen. Josepha Hooker'a. Co do dowódców korpusów, Siwus trafił na Thomas'a Jeckson'a(lucky bastard!)  a ja John'a Reynolds'a.
 Nie pamiętam gen. dywizji konfederatów ale moja armia wyglądała mniej więcej tak:

Wódz naczelny - Joseph Hooker
Generał korpusu - John Reynolds
Gen. Dywizji - Henry J. Hunt(bonus do Siły Ognia dla artylerii)
                           2x artyleria - średniodystansowa
Gen. Dywizji - John Stoneman
                           5x Brygada piechoty w tym Iron Brigade
Gen. Dywizji - John C. Robinson
                           4x Brygada piechoty

Dodatkowo postanowiłem dokupić jedną kartę, która zagrana przed bitwą dała mi jedną brygadę piechoty gratis - uwzględniłem ją w rozpisce powyżej(dywizja Stonemana).

Skłąd armii Siwusa był podobny, z tym że dwie brygady "imienne", Texas Brigade i Stonewall Brigade miały wykupiony poziom wyszkolenia "weterani".

Za elementy terenu posłużyły nam moje znaczniki z Disckwars, na środku stołu stanął młyn, który był objectivem dla nas obu.

Turę zaczęliśmy od wydania tajnych rozkazów, potem rzut na inicjatywę. Ilość kostek do rzutu na inicjatywę ustala się w tajemnicy przed przeciwnikiem z puli kostek dostępnych dla wodza naczelnego. Biorąc pod uwagę wspomniany wcześniej błąd związany z błędną interpretacją zasad i włączeniem przez to, do jedno korpusowej armii wodza naczelnego, konfederaci zawsze mieli przewagę ponieważ Lee ma dostęp do 7 kostek a mój Hooker tylko do 4.

Pierwsze rozkazy to oczywiście "Marsz" i próba wyjścia na pozycje, które później pozwolą na dalsze działania. Mając na swojej lewej flance niewielkie wzgórze, skierowałem na nie dywizję Hunt'a i jego działa. Środkiem maszerowała dywizja Stoneman'a i jego pięć brygad a na prawej flance dywizja Robinson'a przedzierała się prze las.
Siwus zdecydowanie ruszył w stronę Młyna kierując w jego stronę swoją najlepszą dywizję w której byli jego weterani, natomiast druga dywizja ruszyła na spotkanie dywizji Robinson'a.

W drugiej turze inicjatywę wygrali południowcy co pozwoliło Łukaszowi aktywować swoją dywizję, którą zajął dobre pozycje na terenie "Młyna". Biorąc pod uwagę, że objective traktowany był jako teren zabudowany, dawał obrońcom bonusy w postaci kostek, dodatkowo obrońcami okazali się weterani więc wiedziałem że będzie bardzo ciężko ale musiałem spróbować. Rzuciłem na nich dywizję Stoneman'a, atak frontalny, brygady atakujące były wspierane od tyłu więc odrobinę niwelowałem dobre pozycje konfederatów. Pierwsi poszli chłopcy z Iron Brigade, którzy starli się z "Teksańczykami",  udało się odepchnąć żołnierzy Południa - nie chcąc komplikować sobie dnia nie używaliśmy zasady pogoni. Tuż obok rozgorzało starcie Staonewall Brigade z moimi piechurami, stracie było dużo krwawsze.
Na prawej flance doszło do starcia mojej dywizji z dywizją Siwusa. Tam niestety nie miałem za dużo szczęścia i powoli moje siły topniały.

Trzecia tura to kolejny atak na "Młyn", tym razem zaryzykowałem i poświęciłem lwią część kostek wodza naczelnego i wygrałem inicjatywę. Dywizja Stoneman'a ruszyła do boju! Krwawe stracie doprowadziło do rozbicia dwóch dywizji konfederatów, moi chłopcy z Iron Brigade zostali odepchnięci ponosząc spore straty i dodatkowo sam straciłem jedną brygadę piechoty. Atak wspierała dywizja Hunta ale nie miałem szczęścia do atakowania działami.
Na tym etapie Siwus rozbił całą moją prawą flankę i zaczął zawijać swoją do środka!

Czwarta tura to  wygrana inicjatywy przez południowców i atak na flankę moich brygad Stoneman'a, co spowodowało rozbicie obu moich pozostałych tam jednostek. Ostatnią możliwą dla mnie aktywacją był Hunt i jego dywizja artylerii, której udało się ostrzelać z flanki, kartaczami brygadę konfederatów. Mordercze kartacze plus bonus dowodzącego dywizją pozwolił na rozbicie południowców jedną salwą.

W tym momencie na stole miałem dywizję artylerii i jedną brygadę piechoty z dywizji Stonewalla, która przez całą grę osłaniała lewą flankę i moją artylerię przed zakusami południowców - dodatkowo w krótkim starciu rozgromiła brygadę przeciwnika w lesie na lewej flance.

Przegrałem ale bitwa była bardzo przyjemna i wymagająca. W trakcie bitwy zginęło kilku generałów dywizji(dają bonusy w walce jeśli biorą w niej udział), na ich miejsce losuje się nowych ale na potrzeby zachowania spójności(nie kohezji...:P) opisu wolałem to pominąć.


Wrażenia odnośnie systemu? Jest super, jako wielki fan tamtego okresu i samego konfliktu mocno trzymam kciuki za ten projekt. Widziałem wczesne wzory modeli i wydaje mi się że jest na co czekać. Choć z tą skalą miałem styczność tylko raz przy okazji  Flames of War to mam wrażenie że tym razem skala 6mm mnie nie odstraszy! :)

Kilka zdjęć z drugiej bitwy, za jakość przepraszam.

Pozdrawiam.